گاهی باخودم فکر میکنم

وقتی من هر معلول یا مریضی را در خیابان میبینم ، برایش حمد ِ شفا میخوانم

و هر موتور سواری را میبینم برایش آیت الکرسی میخوانم

و هر کوچولوی بامزه ای را میبینم برایش وان یکاد میخوانم

و هر فقیری را میبینم کمکش میکنم و برایش دعای وسعت رزق میخوانم

و هر اعلامیه ی ترحیمی را میبینم برایش فاتحه میخوانم

و هر پیرزن خسته ای را میبینم برایش قو علی خدمتک جوارحی میخوانم

و ...

کسی هم وقتی من را میبیند که در شهر راه میروم و  آرام آرام موزاییک های پیاده رو را دنبال سر خودم روی زمین میکشم ، برایم دعایی میخواند ؟

یا نه

فاتحه ای میفرستد ...؟

هی

من اهل ریا نیستم

من فقط یک کف دست ِ صافم ! و فقط یک سوال پرسیدم ...

بلکه امیدوار شوم ...

خط خطی ام نکنید :( ...

خاطره شده دریکشنبه 92/6/31ساعت 9:32 عصربا قلم تبسم بهار دل نگاشته ی شما( ) |